Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Όλοι εμείς, οι αλήτες..

Πέθανε ο Βάτσλαβ Χάβελ. Διετέλεσε τελευταίος πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας και πρώτος πρόεδρος της Τσεχίας. Υπήρξε αλήτης για το ολοκληρωτικό καθεστώς του καιρού του, συνελήφθη και φυλακίστηκε αλλά με την επιμονή του κατάφερε να αλλάξει το καθεστώς και τη χώρα του. Ένα παράδειγμα προς μίμηση για όσους αλήτες αποτελούν το κατεστημένο της ανοχής.

Τιμωρήθηκε με (συμβολική) αποβολή μιας μέρας ο μαθητής που μούντζωσε τους επίσημους στην παρέλαση της 28ης του Οκτώβρη, στη Λάρισα. Ο αριστούχος αλήτης, μούντζωσε την εξουσιαστική αλητεία που καταστρέφει το μέλλον του ίδιου αλλά και όλης της γενιάς του με το ασύδοτο φαγοπότι των τελευταίων 30 περίπου χρόνων.

Εκλογές και πάλι στην Κύπρο. Ημέρα εκλογής των δημοτικών αρχόντων στη σκιά της αποχής. Η αλαζονική εξουσία αρνείται να συνειδητοποίησει ότι ο κόσμος την αποστρέφεται για τις αλήτικες συμπεριφορές της να γαντζώνεται με κόλπα στην εξουσία και να προσπαθεί να αποκλείσει τους μικρότερους απο τη συμμετοχή στα κοινά. Αλλά και ο αλήτης κόσμος, που το παίζει υπεράνω, γιατί είναι τόσο αλήτης που απέχει, αφήνοντας τους να επανεκλέγονται και να αυτοϊκανοποιούνται που η αλητεία τους παράγει μονιμότητα στην εξουσία τους;

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Το παντεσπάνι έλειψε..

Θα περίμενα, μέσα σε μια σοβαρή χώρα, να διαδηλώσουν οι άνεργοι πιέζοντας την κυβέρνηση να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας. Θα περίμενα ακόμη να διαδηλώσουν όλοι αυτοί που αναγκάστηκαν να κλείσουν τα γραφεία και τα καταστήματα τους, γιατί δεν είχαν πλέον τα ελάχιστα χρήματα για να τα συντηρούν, πιέζοντας την κυβέρνηση να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.. Το να απεργεί ο δημόσιος τομέας, αυτοί δηλαδή που βρέξει-χιονίσει έχουν δουλειά, εισόδημα και αυξήσεις, δυσκολεύομαι να το καταλάβω. Σήμερα απήργησαν τα κεκτημένα για τα κεκτημένα τους αδιαφορώντας για το ότι 30.000 και πλέον άτομα βρίσκονται στην ανεργία!

Η σημερινή απεργία μου θύμισε τις αλησμόνητες εποχές του "Τσοβόλα, δως τα όλα" στην Ελλάδα. Κάποιες "χρυσές εποχές" που το κράτος μοίραζε χρήμα και διορισμούς χωρίς έλεγχο. Ύστερα ήρθαν τα δύσκολα. Η Ελλάδα ξέμεινε απο χρήμα, ξέμεινε απο επιχειρηματικότητα, ξέμεινε απο εθνική παραγωγή και σήμερα καλείται να πληρώσει το λογαριασμό με απολύσεις και εφεδρεία των άλλοτε βολεμένων δημοσίων. Το δίδαγμα είναι απλό. Άν δεν είσαι πρόθυμος να αναλάβεις το κόστος που σου αναλογεί στη σωστή στιγμή, ο αυριανός λογαριασμός είναι πολύ πιο οδυνηρός. Δεν μας φταίνε ούτε τα βασιλόπουλα, ούτε οι γαλαζοαίματοι. Μας φταίει μόνο το ξερό μας το κεφάλι. Σήμερα, απήργησαν αυτοί που δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα, Ίσως γιατί δεν βρέθηκε ακόμα κανένας να τους αποκαλύψει ότι το παντεσπάνι τέλειωσε, ίσως για μιά για πάντα..