Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Η πολιτική στα χρόνια της ολοκληρωτικής αλητείας

Σπούδασα πολιτικός επιστήμονας πιστεύοντας (τότε..) ότι ήταν η δουλεία του μέλλοντος. Πίστευα ότι σε ένα σύστημα που θέλει να σε κάνει πυρηνικό επιστήμονα απο την πρώτη τάξη του δημοτικού, η πολιτική παιδεία είναι η βάση για να χτίσεις αρχές και υγιή άποψη. Η επίσημη πολιτεία είχε δυστυχώς άλλη γνώμη επομένως η μεταφορά της πολιτικής μου γνώσης μεταφέρεται μόνο περιστασιακά σε κάποια τυχαία κουβέντα που θα προκύψει.

Εντάχθηκα στο Κίνημα Οικολόγων το 2007 θέλοντας να βοηθήσω στην αναβάθμιση της πολιτικής ζωής που κατέρρεε. Αναμείχθηκα με τα δικαιώματα του καταναλωτή, την ποιότητα ζωής στην καθημερινότητα και την προάσπιση της αειφορίας και της κινητικότητας όλων των ανθρώπων, αρτιμελών και εμποδιζομένων. Η επίσημη πολιτεία μέχρι σήμερα δεν συμφωνεί οπότε μήν αναρωτιέστε γιατί δεν υπάρχουν πεζοδρόμια και ποδηλατόδρομοι. Οι κάθε λογής αρμόδιοι είχαν και έχουν σαν κύρια τους έγνοια το ποιός θα φάει τα παραπάνω απο τα άδεια μας ταμεία.

Υπήρξα υποψήφιος βουλευτής προσπαθώντας να περάσω στο ευρύ κοινό ζητήματα ισονομίας και χρηστής διοίκησης. Το ευρύ κοινό είχε διαφορετική άποψη και κατέληξα να λάβω μόλις 33 ψήφους. Είχα την τιμή να "αναγραφώ" σε μια κιτρινιστική "εφημερίδα" ώς υποψήφιος που δεν τον ψήφισε ούτε η μάνα του. Η αλήθεια είναι ότι κανένα μέλος της οικογένειας μου δεν με ψήφισε γιατί επέλεξα να κατέβω υποψήφιος σε μια άλλη επαρχία που πίστευα ότι με είχε περισσότερη ανάγκη. Το ευρύ κοινό δεν άλλαξε τίποτα γιατί πολύ απλά ήταν ικανοποιημένο με αυτούς που είχε.

Σήμερα που ο κιτρινισμός κτυπά κόκκινο λόγω των δημοτικών εκλογών, η παραπληροφόρηση και η διαστρέβλωση βασιλεύουν και βάζουν παρωπίδες στα κομματικά αρνιά για να συγκρατήσουν τις δυνάμεις τους. Δεν θα είμαι υποψήφιος στις προσεχείς δημοτικές εκλογές για να μην χάσω ξανά το χρόνο μου. Σε μια κοινωνία που αρνείται να δεί την κατάρρευση της δεν αισθάνομαι ότι έχω θέση. Όταν ο κόσμος αρνείται να δεχτεί τα μηνύματα των καιρών και να διορθώσει τα λάθη του η μόνη του θέση είναι ο βούρκος και ο πάτος. Απόδειξη για τη δική μας  κοινωνία ήταν το ΧΑΚ, ο ΗΛΙΟΣ και πιο πρόσφατα το ΜΑΡΙ.

Στις 18 του Δεκέμβρη δεν θα είμαι εδώ. Μπορείτε να συνεχίσετε να κοιμάστε όπως ακριβώς στρώσατε. Εγώ θα αφιερώσω εκείνη τη μέρα στον εαυτό μου. Με την ευχή να μήν είμαι εδώ όταν θα μας έρθει το επόμενο χαστούκι..