Τον τελευταίο καιρό, παρακολουθώ στην τηλεόραση διαφημίσεις του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών επ ευκαιρία της ανάληψης της Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης απο την Κύπρο. Με το γενικό σύνθημα "Είναι δικαίωμα μας, σαν Ευρωπαίοι Πολίτες" το ΓΤΠ προβάλλει τα θετικά που μας πρόσφερε η ΕΕ τα τελευταία οκτώ χρόνια. Σε ένα απο αυτά, ο Αντρέας περπατά στα πεζοδρόμια της Λευκωσίας και απολαμβάνει το περπάτημα όπως ακριβώς τον καιρό που ήταν φοιτητής στην Ευρώπη. Ο Χάρης, ένας ανάπηρος φίλος του με τον οποίο γνωρίστηκαν κατα τις σπουδές τους, κυκλοφορεί δίπλα του με το αναπηρικό του καροτσάκι, με την ίδια άνεση όπως έκαναν μαζί και στην Ευρώπη. Πάνε μαζί στην τράπεζα, στην καφετέρια, στο λεωφορείο, όπως ακριβώς και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι πολίτες! Είναι όμως, αυτή η "πραγματικότητα" τους, αληθινή;
Χτες το πρωί, το Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών, η υπουργός Εσωτερικών, δήμαρχοι της μείζωνος Λευκωσίας, βουλευτές και ευαισθητοποιημένοι πολίτες δοκίμασαν να διακινηθούν πάνω σε τροχοκαθίσματα με τη συνοδεία της Οργάνωσης Παραπληγικών Κύπρου σε μια εκδήλωση που γινόταν παράλληλα και στις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ. Η πραγματικότητα που διαπίστωσαν ήταν πολύ διαφορετική. Μια πόλη χωρίς επαρκή πεζοδρόμια, χωρίς ράμπες για τα εμποδιζόμενα άτομα που θα ήθελαν να κυκλοφορήσουν ελεύθερα, με διαφημιστικές πινακίδες κατα μήκος του όποιου πεζοδρομίου έβρισκαν, με κατάληψη των πεζοδρομίων για ανακαίνιση των παρακείμενων κτιρίων..
Μια πόλη, που για δεκαετίες χτιζόταν για αρτιμελείς, αγνωώντας επιδεικτικά το ότι τα εμποδιζόμενα άτομα (τυφλοί, ανάπηροι, ηλικιωμένοι, εγκυμονούσες, γονείς με μικρά παιδιά) ξεπερνούν το 50% του συνολικού πληθυσμού.
Αναλογιζόμενος ξανά το διαφημιστικό με τον Αντρέα και το Χάρη συνειδητοποίησα πόσο εύκολο είναι να αγνοείς επιδεικτικά την πραγματικότητα και το μέσο πολίτη, ως αρτιμελής και βολεμένος σε λιμουζίνες και γραφεία με κλιματισμό. Η κρατική μας μηχανή επι δεκαετίες σχεδιάζει δρόμους για αυτοκίνητα αλλά όχι πεζοδρόμια για τους πεζούς. Είναι πολιτισμός να έχεις δύο, τρείς και τέσσερεις λωρίδες αυτοκινητόδρομου αλλά προφανώς δεν είναι πολιτισμός, μια συστοιχία δέντρων σε ένα άνετο πεζοδρόμιο ή ένας ποδηλατόδρομος. Είναι πολιτισμός ένας φαρδύς δρόμος αλλά προφανώς δεν εξασφαλίζει ασφάλεια στον πεζό που ζητά τα αυτονόητα. Την ώρα όμως που πρέπει να υποδεχτείς τους Ευρωπαίους μας εταίρους, εσύ η κρατική μηχανή, τρέχεις (για το θεαθήναι..) να μπαλώσεις τα πεζοδρόμια και να φτιάξεις διαβάσεις πεζών τόσο πρόχειρα που σε κάνουν ουσιαστικά πιο άθλια απο όσο πραγματικά είσαι..
Με το χτεσινό μας περίπατο και την ακροβασία μεταξύ προπαγάνδας και πραγματικότητας υπήρξε ένα αρκετά θετικό αποτέλεσμα. Τα κανάλια και οι εφημερίδες ήταν εκεί, αδιάψευστοι μάρτυρες της πραγματικής κατάστασης! Επομένως, όλοι οι επώνυμοι συμμετέχοντες, που στην πλειοψηφία τους εξελέγησαν πέρσι στις βουλευτικές και δημοτικές εκλογές έχουν πλέον την υποχρέωση να μετατρέψουν την άθλια τηλεοπτική προπαγάνδα σε πραγματικότητα και να επιβάλουν (επιτέλους) τσουχτερά πρόστιμα στους εκάστοτε παρανομούντες. Στο κάτω κάτω η άνετη και ασφαλής διακήνηση όλων μας είναι δικαίωμα μας, σαν Ευρωπαίων πολιτών!
