Η αρμονική συνύπαρξη πολίτη και κράτους στηρίζεται στην αλληλο-υποστήριξη. Κάτι σαν έντιμη αλλά και άτυπη συμφωνία.Το κράτος οφείλει να παρέχει στον πολίτη του τα στοιχειώδη (εκπαίδευση, υγεία, σύνταξη). Ο πολίτης με τη σειρά του οφείλει να πληρώνει τις υποχρεώσεις του (π.χ. φόροι και εισφορές) ώστε να διατηρείται υγιές το σύστημα.
Το πρώτο κράτος-απατεώνας που γνώρισα ήταν η Ελλάδα. Είχε, για παράδειγμα, 40 κηπουρούς σε ένα νοσοκομείο που δεν είχε κήπο ! Είχε νησί όπου οι μισοί κάτοικοι ήταν τυφλοί και άλλο όπου αντίστοιχα ήταν κουφοί. Εννοείται ότι οι... αναξιοπαθούντες ήταν ΚΑΙ δικαιούχοι σύνταξης ! Και άρμεγαν την... αγελάδα όσο υπήρχε γάλα.. Σε αυτό το κράτος - απατεώνα, όπου επι δεκαετίες βασίλευε η απόλυτη ανομία, κάποιοι έγιναν πολύ πλούσιοι σε βάρος του απλού λαού. Με αποτέλεσμα οι πραγματικοί συνταξιούχοι να εισπάττουν σήμερα ψίχουλα και να κλαίνε για την κατάντια τους..
Ένα πιο φρέσκο κράτος-απατεώνας είναι φυσικά η Κύπρος. Δημιούργησε, στα πρότυπα της μαμάς-Ελλάδας πολιτικούς και μεγαλοστελέχη δεκάδων χιλιάδων ευρώ (μηνιαίως) και για να τους συντηρήσει σήμερα μαζεύει ψιλά απο τους χαμηλοσυνταξιούχους των 500 ευρώ ! Η απόλυτη κατάντια.. Φούσκωνε επι χρόνια τους μισθούς όσων δεν είχαν πραγματική ανάγκη με αποτέλεσμα να στερεί σήμερα τα ελάχιστα απο αυτούς που έχουν πραγματική ανάγκη. Το σύστημα αυτό, στην επιστημονική ορολογία, λέγεται ΠΥΡΑΜΙΔΑ. Δίνει σε όσους είναι προνομιούχοι πάρα πολλά και αφήνει τους υπόλοιπους με άδειες τζέπες. Το δικό μας κράτος - απατεώνας έκαμε στην ουσία μια εξαιρετική χρηματο-οικονομική απάτη που θα αναλυθεί στο μελλοντικό διδακτορικό μου.. Ένα πολύ μικρό παράδειγμα.. Χρωστάς στο κράτος και καθυστέρησες, έρχεται ένα τσουχτερό πρόστιμο.. Σου χρωστά το κράτος σου, δεν έχεις παρά να περιμένεις μέχρι που θα αποφασίσει να σου τα δώσει.. Απόλυτη ισονομία και διαφάνεια !
Όταν έχεις δημιουργήσει στον πολίτη σου την εικόνα ενός κοινού κλέφτη, εύλογα η πρώτη του έγνοια είναι πώς θα ξεφύγει, ώστε στα γεράματα του να έχει μια κάποια σύνταξη. Σήμερα, επομένως, αποφάσισα να μελετήσω την Ιρλανδία, έτσι για να αρχίσω να βρίσκω διεξόδους.. Εκεί, για έναν ανεξήγητο λόγο, επιδοτούν τις νέες θέσεις εργασίας. Δηλαδή, σε δελεάζουν να δημιουργήσεις επιχείρηση, με πραγματικά κίνητρα. Ο,τι ακριβώς γίνεται και εδώ (αλλά απο την ανάποδη..). Επόμενη αναζήτηση, το Κατάρ. Με δεδομένο τό ότι στα 37 μου χρόνια, δεν έχω πλέον την ψευδαίσθηση ότι θα βρώ σύνταξη ή ότι αυτή η κοινωνία θα ορθοποδήσει, οι σοβαρές εναλλακτικές είναι μια κάποια λύση.
Η σαθρότητα, στα κράτη - απατεώνες διαιωνίζεται όσο αρνείσαι να διορθώσεις τα στοιχειώδη λάθη. Στον τόπο που μας γέννησε, για κάποιους περίεργους λόγους, μας αρέσει ιδιαίτερα τα αδιόρθωτα να παραμένουν ως έχουν..
