Σε σημερινό άρθρο της Σημερινής αναλύεται μια εξαιρετικά προχωρημένη υπόθεση όπου ένας δικηγόρος αρνείται να καταβάλει τις "οφειλές" του στις Κοινωνικές Ασφαλίσεις, στα πλαίσια "πολιτικής ανυπακοής" .
[ διάβασε το ΑΡΘΡΟ ]
Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η νομική πτυχή άν αναλογιστούμε τις ανισορροπίες που δημιούργησαν διαχρονικά οι κυβερνήσεις μας με το να παρέχουν κλειδωμένες αυξήσεις σε μια μερίδα "κομματικών προνομιούχων" κλέβοντας στην ουσία αυτά τα ποσά απο τις εισφορές της πλειοψηφίας.
Άν το δούμε απο την πλευρά του φαινομένου της ΤΡΑΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝ ΑΓΑΘΩΝ [ δες το παλιότερο άρθρο ], το κράτος επέτρεπε σε μια μερίδα προνομιούχων να βάζουν απο μιά αγελάδα στο κοινό λιβάδι και επέτρεψε σε χίλια χωριά να βάλουν απο μια αγελάδα μόνο. Στο σενάριο μας, ο κάθε προνομιούχος απολάμβανε τα οφέλη της προσωπικής του αγελάδας και τα χωριά έμαθαν να ζούν απο τα οφέλη της μίας μόνο αγελάδας.
Την ώρα που το κράτος είδε το γρασίδι να μειώνεται δραματικά, πέταξε έξω απο το λιβάδι κάθε αγελάδα που τάιζε τα χωριά και άφησε μόνο τις αγελάδες που τάιζαν τους προνομιούχους, δημιουργώντας τις συνθήκες ταχύτερης κατάρρευσης του έτσι κι αλλιώς διαλυμένου του συστήματος..
Τί μπορεί να κάνει ένας πολίτης όταν το κράτος του τον κλέβει νομιμοποιώντας, κατα το δοκούν, την παρανομία ή την ασυδοσία ;
Πώς μπορεί ο πολίτης να διεκδικήσει τα στοιχειώδη δικαιώματα του απο ένα τέτοιο κράτος όταν μια αγωγή του προς το κράτος ή τον όποιο παρανομούντα κρατικό οργανισμό θα εκδικαστεί μετά απο 5-7 χρόνια ενώ την ίδια ώρα οι αγωγές του κράτους έναντι του εκδικάζονται σε 1 περίπου χρόνο, όπως γίνεται και στη συγκεκριμένη περίπτωση ( άλλο ένα αξιοπερίεργο φαινόμενο ! ) ;
Πώς μπορεί ένας πολίτης να προστατέψει τον εαυτό του όταν έχει γεννηθεί σε ένα κράτος που βρίσκεται σε κατ εξακολούθηση χρεοκοπία ;
Η απάντηση είναι απλή. ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΕΙ !
Η συνταγή αυτή είναι σίγουρη, εγγυημένη και ακολουθείται για αιώνες. Τα κράτη που χρεοκοπούν είτε διορθώνουν άμεσα την κατάσταση με εσωτερικές ρυθμίσεις είτε αναγκάζουν έμμεσα τον πληθυσμό τους να αναζητήσει ένα τόπο όπου θα έχει μια πιο αξιοπρεπή διαβίωση και θα στέλλει συνάλλαγμα στην μητρώα γη (για να μπορέσουν να τρών εσαεί οι προνομιούχοι..) !
Άν αναλογιστούμε ότι η Ελλάδα έστελλε καράβια εργατικού δυναμικού στις ΗΠΑ και τη Γερμανία και η Ιρλανδία ήταν στην πρώτη τριάδα οικονομικών μεταναστών των ΗΠΑ μπορούμε εύκολα να δούμε τις δικές μας επιλογές σήμερα.
Οι επιλογές μας είναι η παραμονή σε ένα κράτος ΠΥΡΑΜΙΔΑ ή η αναζήτηση ενός πιο υγιούς..
Εσείς, τί επιλέγετε ;
Ο Νίκος Ραφίδιας [ προσωπική ιστοσελίδα ] είναι Πολιτικός Επιστήμονας και ενεργός πολίτης στα πλαίσια της δημιουργίας ενός υγιούς Ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Το κείμενο αυτό γράφτηκε επειδή κατα την άποψη του η ενίσχυση του ελέγχου της ασυδοσίας είναι η μόνη διέξοδος για την εξυγίανση της κρατικής μας μηχανής.
