Τρίτη 6 Μαΐου 2014

10 χρόνια μετα το ΟΧΙ και 1 χρόνο μετά το ΝΑΙ..

Λέγεται ότι η ιστορία διδάσκει και η άρνηση μας να διδαχτούμε μας αναγκάζει να επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη.. Στις 24 Απριλίου 2004, ο Ελληνικός πληθυσμός της Κύπρου είπε ένα βροντερό ΟΧΙ σε ένα προβληματικό σχέδιο που οδηγούσε στην ολοκληρωτική διάλυση του κράτους του. Εξαιρετικά ενδιαφέρον το ότι αυτό το 76% αυτού του "περήφανου" λαού που πρόλαβε το ξεπούλημα και τη διάλυση το 2004 (σώζοντας εν μέρει και το τουρκοκυπριακό στοιχείο αυτού του τόπου απο τον αφανισμό) άφησε τους επιτήδειους που τον κυβερνούσαν διαχρονικά να ξεπουλήσουν το παρόν και το μέλλον του δέκα χρόνια μετά ! Ένα χρόνο πριν, ο ίδιος κόσμος που θέλει να αυτο-αποκαλείται ελεύθερα σκεπτόμενος και μορφωμένος είδε την ηγεσία του να ξεπουλά και επίσημα το κράτος και το μέλλον του με τα λάθη, τις σκόπιμες ή τυχαίες ενέργειες και παραλήψεις που όλοι οι καλοπληρωμένοι εκλελεγμένοι πολιτικοί άρχοντες και δημόσιοι λειτουργοί προκάλεσαν με την έλλειψη γνώσης, την ανικανότητα, τον καιροσκοπισμό ή/και την αδιαφορία τους.

Τα δύο γεγονότα, είτε δείχνουν να συνδέονται είτε όχι, έχουν απόλυτη σχέση μεταξύ του σε ένα κόσμο απο πολύπλοκους μαθηματικούς συνδυασμούς στρατηγικών κινήσεων. Έχει να κάνει με τη μακρόχρονη διαχείριση ή τη συγκάλυψη ενός προβλήματος μέσα απο επιδερμικές σοφιστείες. Το 2004 επενδύσαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρώ ως θεμέλια για το μέλλον μας. Ένας λαός που αυτο-διαφημίζεται ως ελεύθερα σκεπτόμενος και μορφωμένος δεν πρέπει να είναι προσκολλημένος σε ένα κομματικό φανατισμό που συνδυάζει την ανομία και τη συγκάλυψη. Εξαιρετικά ενδιαφέρον, άν αναλογιστούμε ότι κάθε "λαθάκι" που συγκάλυπτε έφερνε ένα μεγαλύτερο. Η ανοχή και η αδιαφορία έφερε την έξαρση των ανισοτήτων του απλού λαού σε σχέση με τους επιτήδειους. Δισεκατομύρια λίρες και έπειτα ευρώ πέρασαν στα χέρια των λίγων επιτήδειων καιροσκόπων χωρίς οι κάθε λογής καλοπληρωμένοι θεσμοί μας να παρουν είδηση. Και τότε βλέπουμε το αποτέλεσμα στη λυπητερή. Μόνο που είναι πάρα πολύ αργά ! Το ευρώ, σαν νόμισμα, εμφανίζει ή/και αναδεικνύει  τις ανισότητες των επιτυχημένων και των αποτυχημένων, τη συνετή διαχείριση των βόρειων και τη νομιμοποιημένη λεηλασία των νότιων. Μετά απο μια σειρά αναλύσεων που έκανα τους τελευταίους μήνες ανακάλυψα ότι το ευρώ σαν νόμισμα είναι μια ευχή και μια ασφάλεια για το σύνολο της Ευρώπης αλλά μετατρέπεται πολύ εύκολα σε κατάρα όταν πέσει στα χέρια ανίκανων, καιροσκόπων απατεώνων.

Ένας εξαιρετικά ενδιαφέρον τομέας, στον οποίο δείχνω ιδιαίτερη αδυναμία είναι ο τομέας της φούσκας, εκεί όπου η υπερ-μεγέθυνση των αριθμών φτάνει στο οριακό σημείο όπου πρέπει αναγκαστικά να γυρίσει σε εκ του μηδενός επανεκκίνηση. Αυτές τις μέρες μετρώ την απώλεια πλούτου του ΧΑΚ απο το 1998. Είναι απίστευτη η ηλιθιότητα και η συγκάλυψη εκείνης της περιόδου. Είναι επίσης απίστευτο το ότι οι αριθμοί εκείνοι που χάθηκαν τότε είναι οι αριθμοί που μας λείπουν σήμερα. Σε μια υγιή κοινωνία, οι τότε αριθμοί θα οδηγούσαν σε μια σημερινή ευημερία. Σε μια σαθρή κοινωνία εκείνοι οι αριθμοί οδηγήθηκαν στο πιθάρι των Δαναϊδων.

Ο καθηγητής Jonathan Tomkin περιέγραφε πριν απο καιρό το πώς οι Βίκιγκς διέλυσαν τον πολιτισμό τους απο την υπερεξάνληση των φυσικών τους  πόρων. Κι εμείς με τη σειρά μας, αρκετούς αιώνες μετά, αντιγράψαμε τη μέθοδο τους υπερεξαντλώντας τις δικές μας οικονομίες και στηριζόμενοι στους ξένους παράγοντες, κεφαλαιοκράτες και επενδυτές σαν να ήταν κάποιο φιλανθρωπικό ίδρυμα.  Η φούσκα στην οικονομία τείνει να χαρακτηρίζεται απο μεγάλο αριθμό ατόμων που τοποθετούν τα χρήματα τους σε ένα συγκεκριμένο τομέα, χωρίς επαρκή διασπορά προς αποφυγή των κινδύνων. Η ανισορροπία που προκαλείται στο σύστημα σε μια τέτοια περίπτωση είναι τέτοια που εγγυάται την πληρη διάλυση του, αργά ή γρήγορα. Επίσης, το φαινόμενο της φούσκας, άν το τοποθετήσουμε στην εκπαίδευση και την παιδεία χαρακτηρίζεται απο μεγάλο αριθμό ατόμων που πάνε να αγοράσουν ένα χαρτί και ένα επίσης μεγάλο αριθμό καθηγητών που είναι διατεθειμένοι να τους το πουλήσουν για να συνεχίσουν να απολαμβάνουν τους μισθούς και τις αυξήσεις τους. Η επιδερμική και μονόπλευρη παροχή ελλειμματικής γνώσης προκαλεί μια πιο μακρόχρονη και πιο επώδυνη κατάρρευση της κοινωνίας.

To 2004 ένας κοιμισμένος λαός ξύπνησε στιγμιαία απο το λήθαργο του, πρόλαβε το κακό και έπειτα ξανακοιμήθηκε στη μακαριότητα του. To 2014, ο ίδιος κόσμος, ξύπνησε απο το λήθαργο του, χωρίς χρήματα και μέλλον, εξαιτίας της εμπιστοσύνης που έδειξε σε μια μερίδα ανίκανων απατεώνων στους οποίους είχε υποθηκεύσει το παρελθόν και το μέλλον του, στα τυφλά και χωρίς κανένα έλεγχο.

Μέχρι σήμερα, αυτός ο λαός ψήφιζε στα τυφλά και κατ επανάληψη τα ίδια άτομα, στηριζόμενο στο ωραίο τους χαμόγελο, ή την κομματική τους ταυτότητα, ή, ακόμα χειρότερα, έμενε σπίτι του και άφηνε τους άλλους να αποφασίσουν ανενόχλητοι.
Θα αποτελεί εξαιρετικό κοινωνιολογικό ενδιαφέρον  άν στις επερχόμενες Ευρωεκλογές θα το επαναλάβει, αφήνοντας τους επιτήδειους και τους καιροσκόπους να αποφασίσουν μόνοι τους.

Αρκεί να συνειδητοποιήσει ότι οι επιτήδειοι επιβιώνουν απο την κρατική και κοινοτική χρηματοδότηση μόνο όσο εμείς τους την δίνουμε με τη ψήφο μας..
Ιδού η Ρόδος !