Σε ευχαριστούμε που φεύγεις..

Ο πιο πάνω τίτλος είναι δανεισμένος απο το facebook. Σχετίζεται, προφανώς, με τις Προεδρικές εκλογές του 2013 και την αποχώρηση του μέχρι σήμερα προέδρου, Δημήτρη Χριστόφια. Το άρθρο αυτό ανέβηκε αφού οι κάλπες έκλεισαν και επομένως δεν έχει να κάνει με καθοδήγηση ή παρότρυνση. Έχει να κάνει κυρίως με τις προσδοκίες μου απο την αυριανή μας εξουσία. Τις προσδοκίες ενός ιδιαίτερα απαιτητικού ψηφοφόρου. Πριν λίγο διάβασα δήλωση του Λυσσαρίδη. «Θέλω να ελπίζω ότι η σημερινή μέρα θα δώσει μια νέα διέξοδο, ότι θα υπάρξει ανατροπή, ότι θα διεκδικήσουμε μια νέα διεκδικητική εθνική στρατηγική με επανατοποθέτηση του Κυπριακού στη σωστή του αντικατοχική βάση». Προφανώς, αυτός ο άνθρωπος απευθύνεται σε ελάχιστους, ιδιαίτερα απαιτητικούς, όπως ανέκαθεν. Οι δύο απο τους τρείς επικρατέστερους επίδοξους ηγέτες υπήρξαν οπαδοί του σχεδίου Ανάν. Και ο λαός, σήμερα, στην πλειοψηφία του, θα τους ΞΑΝΑδώσει τη ψήφο του! Ανέκαθεν, στη μακραίωνη ιστορία μας, οι εσωτερικοί εχθροί ήταν πιο επικίνδυνοι απο τους εξωτερικούς.. Κι ο Λυσσαρίδης παρέμεινε στην ιστορία ώς η νύφη που όλοι ήθελαν να αρραβωνιαστούν αλλά κανένας τους δεν ήθελε να παντρευτεί. Οι γάμοι που επεδίωκαν οι επίδοξοι μνηστήρες με την εξουσία ήταν ανέκαθεν ευκαιριακοί..

Αγαπητέ απερχόμενε πρόεδρε,

πρίν πέντε χρόνια σε ψήφισα. Υποσχόσουν μια δίκαιη κοινωνία τη στιγμή που ο αντίπαλος σου υποσχόταν μείωση της στρατιωτικής θητείας. Θεώρησα απείρως σοβαρότερο το δικό σου μήνυμα. Ωστόσο διαψεύστηκα, για άλλη μια φορά. Ήμουν βέβαια συνηθισμένος στην εξαπάτηση απο τους προηγούμενους. Η δίκαιη σου κοινωνία αφορούσε τα δικά σου παιδιά που έφαγαν καλά αυτή την πενταετία, όπως και τα παιδιά όσων εξελέγησαν πριν απο σένα. Παρέλαβες κράτος και παρέδωσες χάος, υποκύπτοντας στην ιδιοτέλεια που όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις και κυβερνώντες υπέκυπταν. Συνέχισες να δίνεις παροχές στους έχοντες μέχρι που το παντεσπάνι τέλειωσε, αφήνοντας την ίδια ώρα τους αδύναμους να επαιτούν. Ειρωνεία, ακόμη και η Σοβιετική Ένωση κατέρρευσε επειδή η ελίτ έτρωγε πολύ καλά την ίδια ώρα που η μάζα αργοπέθαινε. Είχαν κι εκείνοι δίκαιη κοινωνία, για όσους όμως είχαν το χέρι στο βάζο με το μέλι.

Αγαπητέ νέε Πρόεδρε,

να ξέρεις ότι πιθανότητα δεν σε ψήφισα (εξαίρεση μόνο άν λέγεσαι Μακαρία..). Ψηφίζω πάντα, αλλά τα δικά μου κριτήρια θέτουν τον πήχυ πολύ ψηλά. Εσύ, πιθανότατα εξελέγης απο τα μαντρισμένα σου κομματόσκυλλα. Δεν ανήκω σε αυτούς ούτε σήμερα, όπως δεν άνηκα ούτε πριν πέντε χρόνια. Το συμφέρον μου είναι διαχρονικά το συμφέρον αυτού του τόπου, το οποίο οφείλεις να υπερασπίζεσαι στα επόμενα πέντε χρόνια. Να το θυμάσαι κάθε μέρα, αυτά τα πέντε χρόνια. Να το θυμάσαι, επειδή αυτός που φεύγει σήμερα το ξέχασε τη μέρα που εξελέγη.

Αγαπητέ νέε Πρόεδρε,

φρόντισε για τη δική σου υστεροφημία, χτίζοντας μια πιο δίκαιη κοινωνία στα επόμενα πέντε χρόνια. Όχι μόνο για τα δικά σου παιδιά αλλά για το σύνολο των παιδιών αυτής της κοινωνίας. Χτίσε πεζοδρόμια για να περπατούν, πράσινο για να αναπνέουν, επεδίωξε να δημιουργήσεις υπεύθυνους πολίτες, παιδεία βασισμένη στη σκέψη και όχι την παπαγαλία. Κάνε το λαό να σε ξαναψηφίσει επειδή απέδειξες ότι αξίζεις. 

Εναλλακτικά, θα μπορείς κι εσύ με τη σειρά σου να φύγεις με το κεφάλι ψηλά ώστε να μην βλέπεις τα συντρίμια που συνέχισες στη δική σου προεδρία..

Αγαπητέ νέε Πρόεδρε,

μην με αναγκάσεις να σε ευχαριστήσω όταν θα φεύγεις, επειδή θα φεύγεις.

Φρόντισε να σε ευχαριστήσω, επειδή ήρθες..